Annerveensche Kanaal - dorp in Drenthe
Annerveensche Kanaal
Annerveenschekanaal is een langgerekte kanaaldorp dat ontstond in de achttiende eeuw.
Na 1764 begon de Annerveensche Heerencompagnie, onder leiding van landmeter Lambartus Grevijlink, met de vervening van de Anner- en Eextervenen. Daarvoor werd een kanaal gegraven dat parallel liep aan de provinciegrens, het Grevijlinkskanaal (later verbasterd tot Grevelingskanaal). Het is nu een van de weinige nietgedempte veenkanalen in Drenthe.
Door de komst van arbeiders uit de wijde omtrek groeide de veenkolonie snel uit tot een echt dorp. Binnen drie decennia na de start van de vervening hadden bijna zestig families zich in het dorp gevestigd. Er werd een school opgericht, er kwamen winkels, een koren- en kalkmolen en een scheepstimmerwerf. Rond 1850 woonden er meer dan 500 mensen in Annerveenschekanaal. Dat aantal liep terug toen de vervening voltooid was en veenarbeiders elders werk moesten zoeken.
In 1785 werd het Huis Grevijlink aan de Ellentshoek gebouwd, aan de kop van het kanaal.
Volgens een gevelsteen op dit statige pand waren er slechts 16 dagen nodig voor de bouw. In 1835 bouwde de plaatselijke timmerman Kliphuis de hervormde kerk aan de Greveling 137.
Deze waterstaatskerk is een dwars geplaatste zaalkerk waaraan de pastorie is vastgebouwd.
De toren werd in 1860 voor de oorspronkelijke ingang geplaatst. Kerkdiensten worden hier niet meer gehouden, het gebouw doet dienst als concertzaal.
Annerveenschekanaal bezit enkele interessante bruggen en brugwachterswoningen. De groene ijzeren ophaalbrug over het Kieldiep dateert uit 1922 en is in 1997 grondig gerestaureerd. De ijzeren draaibrug voor voetgangers over het Grevelingskanaal en het zakelijkexpressonistische brugwachtershuis aan Greveling 42 zijn gebouwd rond 1930. Langs het kanaal staan ook een aantal bijzondere boerderijen en woonhuizen. Voorbeelden zijn de vroege negentiende-eeuwse krimpenboerderijen aan Greveling 36 en 46 en het witgepleisterde huis ‘Annerzathe’ aan Greveling 195, gebouwd in 1878.
Colofon
Bron: Noordboek
