Ansen - dorp in Drenthe
Ansen
Het esdorp Ansen ontwikkelde zich in de middeleeuwen in de nabijheid van een grote havezate. In de twaalfde eeuw werd het Huis te Ansen gebouwd door een neef van de bisschop van Utrecht. In 1228 werd het echter verwoest als represaille voor de verloren Slag bij Ane.
Het huis werd in de jaren erna herbouwd, maar uiteindelijk omstreeks 1800 weer afgebroken.
De boerderijen van Ansen werden in eerste instantie gebouwd langs de wegen Om de Kamp en Voorlanden. Nog altijd heeft het dorp veel historische boerderijen. Aan de Dwingelerweg 25 staat een hallenhuisboerderij uit 1840, die twee bijzondere schuren op het erf heeft staan. Even verderop staan boerderijen uit de negentiende, maar ook uit de vroege twintigste eeuw. Later vond verdichting van de bebouwing plaats langs de Kerkdijk en de Meulekaamp. Het restaurant aan de Kerkdijk is gevestigd in een pand uit 1880 en aan de Dwingelerweg 1 staat een onderwijzerswoning uit 1912 met interessante Jugendstil-elementen. Ansen heeft een kleine openbare basisschool, ’t Veurlaand, met enkele tientallen leerlingen.
Aan de noordoostkant grenst het dorp aan het natuurgebied Anserdennen. Dit bestaat voor een groot deel uit heide en bos. In het verleden zijn grove dennen en eikenbomen aangeplant om zandverstuivingen tegen te gaan. De Anserdennen maakt onderdeel uit van het grote Nationaal Park Dwingelderveld. Westelijk van Ansen ligt het landgoed Rheebruggen. Dit zeer oude cultuurlandschap is ruim driehonderd hectare groot en eigendom van de Stichting Het Drentse Landschap. Het biedt een grote diversiteit aan bijzondere fora en fauna en op het terrein staan vier monumentale boerderijen. Het gebied wordt in tweeën gedeeld door het beekje de Scheidgruppe, dat de grens vormt tussen de gemeentes Westerveld en De Wolden. Op het landgoed bevindt zich een middeleeuwse woonterp waarop waarschijnlijk een woontoren heeft gestaan. De heer van Rheebruggen, die woonde in Huis Rheebruggen, mocht in de zeventiende eeuw tol heffen bij de weg richting Uffelte. De havezate is in 1835 afgebroken.
Colofon
Bron: Noordboek