©: Hendrik van Kampen

Het esgehucht Eleveld ligt ten zuiden van Assen, aan de gelijknamige weg tussen de dorpen Geelbroek en Deurze. De oorsprong van het buurschap gaat terug tot de vroege middeleeuwen. Net als de naburige plaatsen Ekehaar en Eldersloo is ook Eleveld waarschijnlijk als kampontginning gesticht. Tussen Eleveld en Ekehaar zijn de restanten gevonden van een celtic feld, een akkercomplex uit de ijzertijd, wat er op duidt dat dit gebied al voor de jaartelling bewoond werd.

In gerechtelijke stukken uit 1427 werd voor het eerst melding gemaakt van de plaats. Eleuelden was destijds de naam die aan het buurschap werd gegeven, in 1508 was dat al verbasterd tot Elevelt. De naam is samengesteld uit de woorden elo (geel) en veld, vanwege het grote aantal geelbloeiende heidestruiken in de omgeving, zoals brem en wilde gagel.

Rond 1630 werd aan de westzijde van Eleveld, aan de rand van een stuk bouwland, een begin gemaakt met de bouw van een volmolen. In deze windmolen maakte men een tussenproduct voor de lakenindustrie: door geweven wollen stoffen lange tijd te kneden kon men de kwaliteit van stoffen aanzienlijk verbeteren.

Omstreeks 1796 is de molen afgebroken.

In de haardstedenregisters staat lange tijd vermeld dat slechts één boerderij in Eleveld bewoond werd. In 1640 woonde daar Roelof Elevelt, pachter van de Heer van Ruinen, met nog vijftien andere personen. Uit diverse gerechtelijke stukken kan men opmaken dat in de zeventiende en achttiende eeuw meer mensen in Eleveld gewoond hebben dan die op die ene boerderij. In 1766 werden het erf en de omringende landerijen door de toenmalige Heer van Ruinen verkocht aan Landschap Drenthe, de vroegere benaming van de provincie Drenthe.

De zandweg tussen Eleveld en Deurze werd vanaf 1910 verhard, waardoor de bereikbaarheid van het buurschap sterk verbeterde.

Eleveld heeft geen eigen voorzieningen en is daarvoor afhankelijk van grotere plaatsen als Ekehaar en Assen.

Colofon

Bron: Noordboek

© Foto voorblad: Hendrik van Kampen