Erica - dorp in Drenthe
Erica
Het kanaaldorp Erica, ten zuiden van Emmen, is vlak na 1860 als boekweitkolonie gesticht op zandgronden in het veengebied onder Zuidbarge. De eerste bewoners waren boeren uit de omgeving van Slagharen, waardoor de nederzetting in eerste instantie de naam NieuwSlagharen kreeg. Later werd het dorp Erica genoemd, naar de Latijnse benaming voor dopheide. Nadat de Verlengde Hoogeveensche Vaart in 1867 werd doorgetrokken van NieuwAmsterdam tot voorbij Erica, werden ook woningen en bedrijven gebouwd langs het kanaal.
In 1988 vierde het dorp het 125-jarig bestaan.
Door de komst van katholieke boeren ontstond in Erica een grote katholieke enclave. Al in 1866 kreeg de nederzetting een houten katholieke kerk. De huidige rooms-katholieke kerk Onze Lieve Vrouwe Onbevlekt Ontvangen aan de Kerkweg dateert van 1933 en is gebouwd omdat diens voorganger te klein was geworden. De kerk is opgetrokken in traditionalistische stijl naar ontwerp van C. Hardeman. Het orgel dateert van 1893. Erica telde later nog twee andere gemeenten, de hervormde en gereformeerde die allebei een eigen kerk hadden. Deze twee zijn inmiddels samengegaan in een PKN-gemeente.
Aan de Havenstraat bij het kerkhof werd in 1880 een houten schooltje gebouwd. Tegenwoordig staan in het dorp nog een openbare, een katholieke en een christelijke basisschool.
In 1882 werd de Verlengde Hoogeveensche Vaart als het Van Echtenskanaal doorgetrokken tot Klazienaveen. Dit betekende een finke economische impuls voor Erica. In de jaren die volgden werd onder meer de cementsteenfabriek van Pranger gebouwd. Ook kreeg het dorp in 1902 een tramverbinding met NieuwAmsterdam en Ter Apel. Een belangrijke nieuwe bron van inkomsten werd de tuinbouw. Bij het dorp verrezen grote kassencomplexen, waar voornamelijk bloemen en groenten worden geteeld. Een groot deel van de tuinders komt uit het westen van Nederland.
Aan de Verlengde Vaart Zuidzijde staat de stellingkorenmolen Heidebloem, die al van verre is te zien. De molen is in 1895 gebouwd ter vervanging van een door brand verwoeste voorganger uit 1877. De stelling is bijna acht meter hoog.
Na de oorlog raakte de molen in verval. Pas aan het eind van de jaren ’70 vond een grondige restauratie plaats en kreeg de molen zijn huidige naam.
Centraal in het dorp, op de kruising van de Verlengde Vaart en de Havenstraat, staat het stalen beeld De Kanaalgravers van Willem Kind. Het beeld herinnert aan de noeste arbeid die geleverd moest worden bij het graven van de veenkanalen. Het is geplaatst op de plek waar vroeger de inmiddels gedempte haven lag. In de loop van de twintigste eeuw breidde het dorp fink uit ten noorden van de hoofdvaart, maar ook aan weerszijden van de Pannekoekendijk ontstond een bebouwingskern. De laatste decennia zijn veel woningen gebouwd rond de sportvelden en het zwembad.
Erica heeft een rijk verenigingsleven, dat zich grotendeels afspeelt rond het sociaal cultureel centrum ’t Schienvat. Aan de Eendrachtstraat ligt een klein park genaamd Het Wildhof, waar ook enkele boerderijdieren worden gehouden. Dit park krijgt in de nabije toekomst een grote opknapbeurt. De naamsbekendheid van Erica is in de laatste jaren enorm gegroeid. Net als Harry Muskee en zijn band Cuby and the Blizzards dat deden bij Grolloo, zo is de muzikant en schrijver Daniël Lohues met zijn band Skik erin geslaagd Erica landelijk op de kaart te zetten. ■
Colofon
Bron: Noordboek
