Marwijksoord - dorp in Drenthe
Marwijksoord
Ten zuiden van Rolde, langs de doorgaande weg in de richting van Grolloo en Schoonloo, ligt het langgerekte dorp Marwijksoord aan de gelijknamige weg. Aan de noordkant van dit wegdorp ligt het buurschap Nooitgedacht, ten zuiden van Marwijksoord ligt de weg Vredenheim met het gelijknamige buurschap haaks op de weg Marwijksoord. Het dorp wordt aan de westzijde gefankeerd door het Westersche Veld van Rolde, een gebied van bouw- en graslanden dat wordt afgewisseld met bos en woeste grond, en aan de oostzijde door bouwlanden en het Rolderveld, een gedeeltelijk woest veengrondgebied met enkele veenplassen. Oostelijk van Marwijksoord ligt het Hof van Saksen, een bungalowpark met een groot natuurbad en op Drentse boerderijen geïnspireerde vakantiehuizen.
Marwijksoord is een relatief jong dorp met verspreide bewoning, dat pas in 1919 zijn naam kreeg. Het grondgebied van het huidige Marwijksoord was namelijk eigendom van de familie Van Marwijk Kooy, die rond 1910 het initiatief nam om het uitgestrekte heidegebied tussen Rolde en Grolloo te ontginnen. Al in 1908 liet de familie twee met Jugendstildetails uitgevoerde proefboerderijen bouwen op de percelen Marwijksoord 4 en 6. Deze boerderijen kregen de namen Kooijenburg en Marwijkshoeve. Voor de bouw van meerdere huizen ten zuiden van Rolde schonk de familie Van Marwijk Kooy in 1919 de grond aan de woningbouwvereniging van Rolde. De enige voorwaarde was dat de nieuwe nederzetting naar de familie werd vernoemd.
Marwijksoord heeft nog altijd een agrarisch karakter. Het dorp telt enkele akkerbouw- en veeteeltbedrijven, een groot ecologisch fruitteeltbedrijf en een tuincentrum. Op het erf van boerderij Kooijenburg is in 1958 een bronzen borstbeeld van professor Jakob Elema geplaatst, gemaakt door beeldhouwer L.H.
Sondaar. Elema was Rijkslandbouwconsulent en hoogleraar aan de Hogere Landbouwschool in Wageningen. Hij was een pionier in Drenthe op het gebied van landbouwontwikkeling, onder meer door het gebruik van kunstmest te propageren, en werd daarom postuum geëerd met een beeld.
Colofon
Bron: Noordboek
