©: Hendrik van Kampen

De geschiedenis van het esdorp Meppen gaat terug tot in de middeleeuwen, toen de eerste bewoners zich vestigden op de zandgronden van het Drents Plateau. Het dorp werd voor het eerst genoemd in een document uit 1335. Wat de naam betekent is niet duidelijk, mogelijk is de naam afgeleid van een persoon. Meppen had meerdere brinken. De kleine driehoekige brink bij de Hovinghoek en Mepperstraat is het best bewaard gebleven, van twee andere brinken zijn slechts wat restanten over. Meppen grenst aan twee hoger gelegen essen, de Mepperesch in het zuiden en de Molenesch die wordt gedeeld met Aalden.

Meppen heeft veel van het oorspronkelijke esdorpenkarakter weten te behouden. Langs de Mepperstraat en de Middendorpstraat staan enkele fraaie Saksische boerderijen.

In de tweede helft van de negentiende eeuw is Meppen fink gegroeid. Voor de meeste voorzieningen zijn de bewoners aangewezen op buurdorpen. Wel heeft Meppen een aantal hobbyverenigingen en een eigen boermarke.

Het toerisme in Meppen is steeds belangrijker geworden. In en rond het dorp zijn enkele horecagelegenheden, campings en kleine hotels.

Het dorp grenst aan het bosgebied Mepperdennen, een loof- en naaldbos dat in de negentiende eeuw is aangeplant op een voormalige stuifzandterrein. In het bos ligt het grote ven Meeuwenveen. Een onderdeel van de Mepperdennen is het jeneverbesgebied De Palms, een woest natuurgebied dat nog slechts negentien hectare groot is. Het gebied wordt beheerd door de stichting Het Drentse Landschap en Staatsbosbeheer en is populair bij wandelaars.

Ten westen van dit natuurgebied ligt het bos Mepperveld, dat grenst aan de Boswachterij Gees. Uit diverse opgravingen is gebleken dat de omgeving van Meppen al ver voor het ontstaan van het dorp bewoond was. In de bodem trof men onder meer prehistorische gereedschappen en een emmer uit de Bronstijd aan.

Colofon

Bron: Noordboek

© Foto voorblad: Hendrik van Kampen