Schipborg - dorp in Drenthe
Schipborg
Het esdorp Schipborg is ontstaan in de vroege middeleeuwen langs de Borgweg tussen Anloo en Zuidlaren. Het dorp ligt op de overgang van het beekdal van het Schipborgsche Diep naar de hoger gelegen zandgronden van de Hondsrug. Ten westen van Schipborg vormde de beek de grens tussen de voormalige gemeentes Anloo en Vries, tegenwoordig tussen Aa en Hunze en Tynaarlo. De voorde in deze beek was vroeger een belangrijke oversteekplaats voor reizigers tussen Rolde en Zuidlaren.
Tussen Schipborg en Anloo ligt boswachterij Schipborg, die tot ver in de twintigste eeuw militair oefenterrein was. Tegenwoordig is het Strubben/Kniphorstbos een archeologisch reservaat. De oudste vondsten zijn ruim 13.000 jaar oud. Ten oosten van Schipborg ligt De Esch, een hoger gelegen es omrand door houtwallen en strubben.
Tot begin zeventiende eeuw was Schipborg bekend onder de naam Borc of Borck en later Genneborck, om verwarring met Westerbork te voorkomen. Aan het eind van de zeventiende eeuw werd dat Schipborch. Deze naam verwees naar de toenmalige scheepvaart tussen Groningen en het haventje bij de Kymmelsberg, een met heide begroeide stuifzandberg ten zuiden van het dorp. Door aanleg van nieuwe waterwegen verdween in de achttiende eeuw de scheepvaart op Schipborg.
Rond 900 telde Schipborg zes boerenerven, rond 1300 waren dat tien. Eeuwenlang bleef het inwonertal gering maar in de twintigste eeuw veranderde dat. In de jaren ’50 werden rondom de oude dorpskern en aan de Heidesteeg en de Ruiterweg veel nieuwe woonhuizen gebouwd. In de jaren ’80 kwam daar een nieuwbouwwijk bij op de plek waar voorheen café De Heidebloem stond. Door het toenemende inwonertal kreeg Schipborg in 1957 een eigen basisschool. Aan de Borgweg 66 staat de bijzondere boerderij De Schipborg. Deze in 1914 gebouwde U-vormige boerderij is ontworpen door architect H.P. Berlage in opdracht van de familie Kröller-Müller. In de jaren ’90 is het landgoed rondom de boerderij grotendeels beplant met bomen.
Colofon
Bron: Noordboek
