©: Hendrik van Kampen

Het esdorp Steenbergen ligt tussen Roden en Een. Het is gesticht in de middeleeuwen als dochternederzetting van Roden. In de zeventiende eeuw kreeg het dorp een zelfstandige status. Ten westen van het dorp ligt de uitgestrekte Steenbergeresch, aan de andere kant stroomt het Groote Diep. Aan de Markeweg ligt een grote driehoekige brink, die is beplant met bomen.

Aan het eind van de negentiende eeuw telde Steenbergen zo’n vijftien woningen en boerderijen. Deze lagen voornamelijk rond de kruising van de Markeweg en de Hoofdweg. Een grote brand in 1881 verwoestte zes boerderijen en een aantal schaapskooien. Op een deel van de brink zijn later een aantal boerderijen herbouwd. Aan het begin van de vorige eeuw breidde het dorp geleidelijk uit, mede door de voortvarende ontginning van het Steenbergerveld tussen Steenbergen en Nieuw-Roden.

In de Noorderduinen tussen Steenbergen en Roderesch ligt hunebed D1. Het ligt aan de rand van een klein stuifzandgebied en is nog redelijk compleet. Voorheen was het hunebed niet meer dan een aantal verspreid liggende en kapotte stenen, maar enkele restauraties hebben het hunebed weer in oude staat teruggebracht. Naar verluidt is de naam van het dorp ontleend aan het hunebed.

Het natuurgebied Noorderduinen maakte, net als de Zuursche Duinen aan de andere kant van Steenbergen, oorspronkelijk deel uit van een groter heidegebied. Na de ontginningen van het land rond Steenbergen heeft men deze gebieden beplant met bomen om de oprukkende zandverstuivingen tegen te gaan.

Beide gebieden zijn nu recreatiegebied. In de omgeving van Steenbergen liggen enkele grote plassen die ontstaan zijn door zandafgraving.

De voormalige zandwinplas Ronostrand, ten westen van de Zuursche Duinen, is daarvan het meest bekend.

Colofon

Bron: Noordboek

© Foto voorblad: Hendrik van Kampen