©: Hendrik van Kampen

De geschiedenis van het esdorp Zweeloo gaat terug tot in de vroege middeleeuwen. In de tiende eeuw had Zweeloo al enkele boerderijen en men vermoedt dat het dorp toen ook de eerste houten kerk kreeg. Omstreeks 1304 kwam Zweeloo als Suelo voor in een document. De naam verwijst waarschijnlijk naar de heuvelachtige omgeving. De essen van Zweeloo liggen aan de noord-, oost- en zuidzijde van het dorp. Zweeloo heeft een grote veelhoekige brink aan de Marktstraat en een kleinere bij de Kruisstraat.

De Romaanse kerk aan De Wheem verrees in de tweede helft van de dertiende eeuw, ter vervanging van een twaalfde-eeuwse houten voorganger. Op het dak staat een kleine dakruiter, waarin een klok uit de veertiende eeuw hangt. Tot de inventaris behoren onder meer een vijftiende-eeuws doopvont en een rijkelijk versierde preekstoel uit 1709. Het orgel komt uit de negentiende eeuw. Vlakbij de kerk is in de jaren ’50 van de twintigste eeuw een oude begraafplaats ontdekt, die tot ongeveer 800 in gebruik is geweest. Hier is ook het graf van de zogenaamde Prinses van Zweeloo blootgelegd, waarin onder meer buitenlandse sieraden zijn aangetroffen. Uit andere vondsten is gebleken dat de omgeving van Zweeloo en Aalden al ver voor het begin van de jaartelling bewoond was.

In Zweeloo staan vele fraaie Saksische boerderijen, met name aan de Marktstraat, de Kruisstraat en de straat Klooster. De oude kern geeft het dorp een schilderachtig karakter, wat Vincent van Gogh en Max Liebermann tijdens hun bezoek aan het dorp konden beamen.

Zweeloo is uitgegroeid tot een actief dorp, dat door de ligging en de historie aantrekkelijk is voor toeristen. Op sportpark ’t Alterbarg wordt sinds 1982 ieder jaar het popmuziekevenement Sweelpop gehouden, dat liefhebbers trekt uit de wijde omtrek. De stichting Openluchtspel Zweeloo weet eveneens veel bezoekers te trekken naar haar jaarlijkse voorstellingen in het openluchttheater van Aalden.

Colofon

Bron: Noordboek

© Foto voorblad: Hendrik van Kampen